Historia

Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej weszło w 56 rok działalności. Ostatni „okrągły jubileusz – 50-lecie – obchodziliśmy w 2008 r. Na dwudniowe obchody jubileuszu 10 i 11 listopada 2008 r. przyjechało kilkadziesiąt osób z całego kraju. Aula im. Hanki Bielickiej w II Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Konopnickiej, w której 10 listopada o 13.00 rozpoczynały się główne uroczystości jubileuszowe, wypełniła się „solą tej ziemi” po brzegi. Uczestnicy uczcili chwilą zadumy nieżyjących już założycieli Towarzystwa z 1958 roku i wszystkich, którzy odeszli już na służbę rodzinnej ziemi w „niebieskich ogrodach”. Autorka monografii Łomży, Honorowa Członkini Towarzystwa i Honorowa Obywatelka Łomży, Donata Godlewska oraz znana artystka plastyk, malarka, pedagog, autorka projektów kart TPZŁ: „Betlejem Łomżyńskie” i „Łomżyńskie Alleluja” uhonorowane zostały na wniosek TPZŁ przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Medalami „Gloria Artis”.

Gdy sięgnąłem do kart historii Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej z pierwszych trzydziestu lat i zapoznałem się ze staraniami o jego powstanie, przeanalizowałem treść preambuły Statutu Towarzystwa, potwierdziłem swoje przekonanie i przeświadczenie o sile ludzkich pragnień, miłości do miejsca urodzenia, tęsknoty do lat młodości i głębokiego patriotyzmu ludzi, którzy zabiegali o zjednoczenie swoich sił i możliwości wyrażenia zamysłów w formie organizacyjnej, dającej możliwość dalszego działania na rzecz ojczyzny swego pochodzenia (miejsca urodzenia).

Cele Towarzystwa sprecyzowali w trzech zdaniach:

• Popieranie i popularyzowanie rozwoju społecznego, gospodarczego i kulturalnego Ziemi Łomżyńskiej.

• Kultywowanie i popularyzowanie tradycji, obyczajów i folkloru Ziemi Łomżyńskiej oraz rozwijanie wiedzy o tym regionie.

• Utrwalenie wśród członków zasad koleżeńskiego współżycia i łączności ze społeczeństwem Ziemi Łomżyńskiej.

Założycielami Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, którzy odbyli 21 kwietnia 1958 r. w mieszkaniu Edwarda Ciborowskiego przy ul. Prezydenckiej 11 w Warszawie pierwsze oficjalne spotkanie Komitetu Założycielskiego byli: Tomasz Brzozowski, Stanisław Bagiński, Edward Ciborowski, Henryk Cieśluk, Krystyna Chrobakowa, Elżbieta Cyfracka, Edmund Dąbrowski, Regina Dębnicka, Stanisław Dębowski, Michał Godlewski, Janina Kalinowska, Franciszek Kamiński, Jan Kisiel, Halina Miroszowa, Robert Prusiński, Regina Gołaszewska, Wacław Saciłowski, Włodzimierz Sokorski, Tadeusz Wrzesiński, Stanisław Krupka.

4 czerwca 1958 wyżej wymienieni złożyli podpisy pod pismem adresowanym do Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy, powołując się na art. 19 prawa o stowarzyszeniach, załączając 4 egzemplarze statutu Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej i wskazując tymczasowy adres: Warszawa, ul. Prezydencka 11, z prośbą o zarejestrowanie stowarzyszenia.

Statut zawierał wstęp o treści:

„Urodzeni i wychowani na obszarze Ziemi Łomżyńskiej, związani z nią długoletnim pobytem i pracą jesteśmy i pozostaniemy jej wierni gdziekolwiek i jakkolwiek przypadnie nam dzisiaj żyć.

W pamięci i sercach nosimy obraz piękna naszych rodzinnych stron a rozproszeni dziś niemal po całym świecie czujemy się bratnią rodziną, połączoną trwałymi więzami koleżeństwa i przyjaźni.

Pragniemy w miarę sił naszych spłacić wielki dług zaciągnięty wobec Ziemi Łomżyńskiej, która nas wychowała, przyczyniając się do jej rozkwitu gospodarczego i kulturalnego. Bolejemy nad jej dzisiejszym zaniedbaniem i zniszczeniem, pragniemy dopomóc w ciężkim trudzie dzisiejszym jej gospodarzom i wspólnie z nimi przywrócić naszej wspólnej ojcowiźnie jej dawny blask.

Chcemy ocalić od niepamięci i zatracenia spuścizny dawnej tysiącletniej kultury chroniąc pieczołowicie ocalałe ślady przeszłości, artystyczny i obyczajowy dorobek ludu tej Ziemi, chlubne tradycje walk w obronie wolności i postępu.

Pragniemy podzielić się z mieszkańcami innych dzielnic i regionów naszego kraju całym bogactwem i pięknem Ziemi Łomżyńskiej, umożliwiając im wędrówki, pobyt i wypoczynek w szczególnie pięknych okolicach naszej Ziemi.

Widząc, że w poszczególnych okresach historii geograficzny obszar Ziemi Łomżyńskiej kształtował się różnie, nie ograniczamy naszych uczuć ani zamierzeń do aktualnych podziałów administracyjnych w tym przekonaniu, że działalnością naszą przyczyniać się będziemy do ożywienia i wzmacniania więzi, których dawnym historycznym ośrodkiem była Łomża.

Zjednoczeni tymi zamiarami, powiązani wzajemnie więzami koleżeństwa i przyjaźni i wspólną nam miłością ziemi rodzinnej, postanowiliśmy się zjednoczyć w Stowarzyszeniu PRZYJACIÓŁ ZIEMI ŁOMŻYŃSKIEJ i w tym celu w tysięczną rocznicę Łomży uchwaliliśmy niniejszy statut.”

Dopiero 3 listopada 1958 r. Urząd Spraw Społecznych Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawy postanowił wpisać do Rejestru Stowarzyszeń i Związków pod nr 666 Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej.

11 listopada 1958 r. odbyło się pierwsze Walne Zgromadzenie Członków, podczas którego przyjęto do Towarzystwa 110 osób, wybrano pierwsze władze Zarządu Głównego Towarzystwa w składzie: przewodniczący – Edward Ciborowski, wiceprzewodniczący – Henryk Cieśluk i Wacław Saciłowski, sekretarz – Regina Dębnicka, skarbnik – Danuta Wyrzykowska, z–ca członka – Franciszek Kamiński. Komisja Rewizyjna: przewodniczący – Stanisław Krupka, wiceprzewodniczący – Tadeusz Brzostowski, sekretarz – Krystyna Chrobokowa, członkowie – Włodzimierz Sokorski, Stanisław Bagiński, Regina Gołaszewska, Janina Kaczyńska. Sąd Koleżeński: przewodniczący – Robert Prusiński, członkowie – Elżbieta Cyfracka, Janina Kalinowska, Michał Godlewski.

W dwu najbliższych latach rosła liczba członków w różnych częściach kraju, których wiązały słowa preambuły statutu i cele Towarzystwa.

Dziś od tamtych dni dzieli nas półwiecze. Mamy możliwość zajrzenia do tego, co zostało odnotowane w aktach naszego Towarzystwa, do wspomnień wielu ludzi, do opisu jego stanu dziś, aby podjąć próbę odpowiedzi na pytanie: Czy kolejne pokolenia członków stanęły na wysokości zadania w realizacji wizji Towarzystwa, o jakim marzyli założyciele?

Problem jest złożony, bowiem przeobrażenia w naszej Ojczyźnie w tym półwieczu były znaczące. Przeżyliśmy stan wojenny, odzyskaliśmy wolność i niepodległość, wstąpiliśmy do NATO, jesteśmy w strukturach Unii Europejskiej, cieszyliśmy się i korzystaliśmy z 27–letniego pontyfikatu Papieża – Polaka, Jana Pawła II. Dokonały się przeobrażenia gospodarcze i ekonomiczne. Przeprowadzono reorganizację administracyjną kraju. Buduje się społeczeństwo obywatelskie i wiele innych okoliczności, które miały wpływ na rozmiar stawianych celów działalności, poziom zaangażowania i rytm pracy społecznej Towarzystwa.

W naszych szeregach skupiamy ludzi o różnych indywidualnych poglądach, o różnorodnych wizjach w pracy zbiorowej, lecz dążących do tych samych celów:

• działania dla dobra Ziemi Łomżyńskiej,

• kultywowania i popularyzowania dziedzictwa narodowego oraz historii, tradycji, obyczajów i folkloru Ziemi Łomżyńskiej i pogłębiania wiedzy o regionie

• utrwalenia zasad koleżeńskiego współżycia i łączności z Ziemią Łomżyńską, które zawiera statut Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej z listopada 2007 roku.

W tym zakresie cele Towarzystwa nie uległy zmianie.

Przytaczam w tej wypowiedzi fakty, które będą próbą odpowiedzi na postawione pytanie.

Zarząd Główny TPZŁ z siedzibą w Warszawie działał w latach od 1958 do 1983 roku pod przewodnictwem trzech prezesów: Edwarda Ciborowskiego (1958–1973), Jana Kisiela (1973–1980) i Wojciecha Antosiewicza (1980–1983). Następnie, decyzją XVIII Walnego Zjazdu Delegatów z czerwca 1983 roku, siedzibą Zarządu Głównego TPZŁ zostaje Łomża, a jego kolejnymi prezesami: Marian Mieszkowski (1983–1989), Jerzy Wacław Kierażyński (1989–1998), Zygmunt Zdanowicz (1998 i nadal).

Pierwszy oddział powstał w Łodzi 16 listopada 1958 r. pod przewodnictwem Wandy Dzwonkowskiej z liczbą 74 członków. Zakończył działalność w październiku 1993. Ostatnim prezesem była Marta Gryczyńska.

Oddział w Warszawie powstał 3 grudnia 1958 r., skupiając 192 członków pod przewodnictwem Witolda Suchodolskiego. Obecnie oddział skupia 76 osób, a prezesem jest Marek Przeździecki.

Oddział w Łomży – 4 stycznia 1959 roku pod przewodnictwem Witolda Prusińskiego ze stanem około 300 członków. Obecnie liczy również ok. 300 , a prezesem jest Krystyna Michalczyk–Kondratowicz.

Oddział w Białymstoku – 10 marca 1959 r. ze stanem 67 członków pod przewodnictwem Danuty Rudzkiej; obecnie – po śmierci prezes Anny Marii Badydy jego pracami kieruje wiceprezes Jan Borawski, a oddział liczy 61 członków.

Oddział w Olsztynie powstał 28 kwietnia 1959 r. przy stanie 14 członków, pod przewodnictwem Michała Skrodzkiego; obecnie jest tu 30 osób, a prezesem - Krystyna Koziełło - Poklewska.

Oddział we Wrocławiu liczący 21 osób powstał 17 maja 1959 r. pod

przewodnictwem Ziemowita Świderskiego; zakończył działalność w 1981 r. Ostatnim prezesem była Urszula Mioduszewska –Zagrodna. 21 kwietnia 1961 r. Oddział w Gdańsku - Oliwie skupił 15 członków pod przewodnictwem Marii Żelaznej; obecnie przy takim samym stanie ilościowym prezesem jest Zygmunt Wierciszewski;

13 kwietnia 1964 r. powstał Oddział w Kolnie, pod przewodnictwem Władysława Gutowskiego; zapisało się 10 osób. Obecnie oddział nie istnieje. 13 września 1976 r. rozpoczął pracę Oddział w Nowogrodzie pod przewodnictwem Marii Chmielewskiej, przy liczbie 19 członków. Przyjął imię Adama Chętnika. Obecnie liczy 32 członków, prezesem jest Maria Dąbrowska.

18 września 1978 r. utworzony został Oddział w Stawiskach, należały do niego 23 osoby pod przewodnictwem Bolesława Krzywdy; obecnie - 22 osoby, a prezesem jest ponownie Bolesław Krzywda.

15 grudnia 1983 r. powstał Oddział w Zambrowie, pod przewodnictwem Tadeusza Gorskiego, skupiając 17 członków. Obecnie prezesem jest Bogdan Sobociński; stan -15 członków.

28 listopada 1986 r. utworzono Oddział w Lublinie przy udziale kilkunastu osób. Prezesem został Zdzisław Godlewski – niestety, oddział nie podjął działalności. 5 czerwca 1988 r. w Krakowie Oddział liczył 23 osoby, pod przewodnictwem Ewy Chętnik - Donatowicz, która prezesuje do chwili obecnej, a liczba członków wynosi 15.

16 września 1988 r. w Koszalinie pod przewodnictwem Elżbiety Niechciał skupiło się 42 członków. Obecnie prezesem jest Jan Przestrzelski, a stan Oddziału - 40 osób. 17 października 2000 r. w Zbójnej pod przewodnictwem prezesa Zenona Białobrzeskiego skupiło się w Oddziale 32 członków. Obecnie stan utrzymuje się na tym samym poziomie, nie zmienił się również prezes oddziału.

W kwietniu 2004 r. powstał Oddział w Jedwabnem, należało do niego 16 członków, prezesem została Bożena Kubrak, obecnie członków jest 23, a prezesem jest Ewa Mańko.

14 maja 2004 r. powstał Oddział w Małym Płocku, pod przewodnictwem prezesa Bolesława Krzywdy, ze stanem ilościowym 36. Obecnie – 22 członków, a prezesem jest Teresa Pisiak.

W 2000 roku przy Oddziale w Warszawie, dzięki kol. Irminie Molenda, powstało jedyne koło poza granicami Polski w Toronto, skupiające 23 członków, które funkcjonuje do chwili obecnej. Utrzymujemy stały kontakt ze środowiskiem łomżyniaków także w Australii, Stanach Zjednoczonych i w Wielkiej Brytanii.

W tym samym roku powstały cztery koła młodzieżowe TPZŁ przy oddziale łomżyńskim w I, II, III Liceum Ogólnokształcącym i przy Liceum Ekonomicznym w Łomży, skupiające średnio 150 uczniów. W kadencji 2001–2004 powstało koło młodzieżowe przy Publicznym Gimnazjum Nr 6 w Łomży z liczbą 44 osób oraz przy Wyższej Szkole Zarządzania i Przedsiębiorczości im. B. Jańskiego – pierwsze koło akademickie, skupiające 16 osób, a w roku 2007 w Prokuraturze Okręgowej w Łomży (11 członków). Funkcjonuje także koło TPZŁ przy Teatrze Lalki i Aktora.

Ponadto obecny stan członków wspierających przy Zarządzie Głównym wynosi 43 osoby i instytucje, reprezentujące liczną grupę sympatyków Towarzystwa.

Stan Towarzystwa jest płynny, ale oscylujący w granicach 1000 członków. Sympatyków trudno zliczyć, a osób utrzymujących żywy kontakt z Towarzystwem z tych części kraju, gdzie brak oddziałów, jest również sporo.

Towarzystwo od stycznia 2007 roku posiada stałą siedzibę w zabytkowej kamienicy przy ul. Sienkiewicza 8, pełną obudowę stanowiska administracyjnego i dzięki wsparciu władz powiatu - etat pracownika administracji. Wyposażenie lokalu ułatwia prowadzenie działalności Zarządowi Głównemu i Oddziałowi Łomżyńskiemu – należy uznać to za wielkie osiągnięcie władz Towarzystwa, dzięki społecznemu zaangażowaniu Sponsorów zadania i przychylności władz miasta.

Uroczyście obchodziliśmy 25-lecie, 30-lecie, 40-lecie, 45-lecie i 50-lecie istnienia Towarzystwa. Od 1998 roku posiadamy sztandar ufundowany przez społeczeństwo Ziemi Łomżyńskiej i członków Towarzystwa. Od 2000 roku TPZŁ weszło w skład Rady Regionalnych Towarzystw Kultury woj. podlaskiego. W 2007 roku otrzymaliśmy status organizacji pożytku publicznego. W 2007 roku przystąpiliśmy do Ruchu Stowarzyszeń Regionalnych Rzeczypospolitej Polskiej.

W okresie 50 lat odbyliśmy 26 Walnych Zjazdów Delegatów TPZŁ, które rozliczały trzyletnie okresy Towarzystwa oraz wytyczały zadania do realizacji na następne kadencje.

Nasze inicjatywy i wspieranie inicjatyw wysuwanych przez inne środowiska i władze lokalne na rzecz rozwoju Ziemi Łomżyńskiej wymagały najczęściej współdziałania wielu zaangażowanych ludzi. Większość z nich kończyła się sukcesem, ale były takie, które - zdawać by się mogło, że pożyteczne - ale niestety w określonych okolicznościach okazały się niemożliwe do realizacji.

W pierwszych latach istnienia Towarzystwa wnioski dotyczyły m.in.: przyspieszenia budowy dróg i ulic, przywrócenia odbudowy i rozbudowy różnych zakładów pracy na Ziemi Łomżyńskiej oraz budowy linii kolejowej Łomża – Kolno – Pisz, budowy Centrum Kultury, budowy ośrodka sportów wodnych nad Narwią, odbudowy browaru w Drozdowie i wielu innych.

Towarzystwo nadal popiera konieczność zagospodarowania nabrzeża Narwi, budowy Centrum Kultury i aktualnie budowę trasy Via Baltica przez Łomżę.

Towarzystwo zawsze opiniowało i brało udział w powstawaniu każdej wersji planów zagospodarowania miasta i gmin, projektów architektonicznych części miasta i wielu innych realizacji: zakładów przemysłowych, uczelni, czy obiektów kulturalnych, gdzie wymagana była opinia środowisk i organizacji pozarządowych.

Takie działania prowadzą do utrzymania ścisłej współpracy przedstawicieli Towarzystwa z władzami administracyjnymi, samorządami, towarzystwami naukowymi i regionalnymi, środowiskami zawodowymi, instytucjami ochrony zabytków i ochrony przyrody.

W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku członkom Towarzystwa udało się zrealizować jedno z pierwszych zadań, jakim było powołanie w Łomży Stacji Naukowej. Dzięki wielu naukowcom i ówczesnym władzom, w maju 1975 odbył się założycielski zjazd Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów. Zawdzięczamy to między innymi członkom TPZŁ, profesorom: Piotrowi Bańkowskiemu, Bohdanowi Winiarskeimu, Franciszkowi Piaścikowi, Edwardowi Ciborowskiemu, Adamowi Chętnikowi oraz posłowi Franciszkowi Wasążnikowi i szczególnie zaangażowanej i kierującej działaniami ŁTN Helenie Czernekowej.

Kolejnym śladem tamtych lat było powołanie w 1986 roku Drużyny ZHP Weteranów Ziemi Łomżyńskiej im. Leona Kaliwody, opierającej swoją działalność na strukturze organizacyjnej TPZŁ. Tu wielki udział mieli członkowie Towarzystwa, harcerze z Warszawy i Komendant Hufca ZHP Łomża – Miasto.

Wcześniej złożony był wniosek o nadanie Łomży Krzyża Virtuti Militari.

Symbolicznym przykładem współpracy z łomżyńskim środowiskiem było ufundowanie pierwszego sztandaru Miastu Łomża, odznaczenie miasta w 1975 r. Orderem Sztandaru Pracy II Klasy oraz wspólna z prezydentem miasta inicjatywa ufundowania sztandaru I Łomżyńskiemu Batalionowi Remontowemu w Łomży i przygotowania uroczystego przekazania sztandaru na dzień 17 sierpnia 2003 r.

Byliśmy współorganizatorami ponad 20 sesji naukowych popularno–naukowych z zakresu gospodarki, kultury i historii. Współuczestniczyliśmy w odtworzeniu m.in. sztandaru gimnazjum męskiego, budowy pomników żołnierzom 33 PP - obrońcom Ziemi Łomżyńskiej, ku czci poległych Harcerek i Harcerzy, popiersia prof. B. Winiarskiego, pomnika na symbolicznym grobie prof. Cz. Lustycha, odbudowy i odsłonięcia zrekonstruowanego pomnika Stacha Konwy w Lesie Jednaczewskim, odsłonięcia kilkunastu tablic np.: w roku 1958 głazu poświęconego pamięci wychowanków i uczniów średnich szkół łomżyńskich, którzy zginęli w walce o wyzwolenie, postęp i sprawiedliwość, o szkołę polską i język polski (pl. Kościuszki). W 1991 roku za sprawą Towarzystwa i Komendy Hufca ZHP w Łomży doprowadzono do ponownego odsłonięcia – wbrew ówczesnym władzom – historycznej tablicy poświęconej bohaterowi z 11 listopada 1918 r., Leonowi Kaliwodzie, w miejscu jego tragicznej śmierci przy ul. Sienkiewicza.

Dzięki nam śladów upamiętniających wydarzenia i ludzi w naszym mieście jest więcej.

Niezwykle ważną dziedziną naszej pracy jest działalność wydawnicza, którą prowadzimy już od 1958 r., od czasu, gdy poligrafia była w powijakach. W latach 1958–1983 ukazały się trzy pozycje książkowe i 5 numerów „Wiadomości Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej”. Następnie Oddział Łomżyński kontynuował wydawanie „Wiadomości” - od roku 1988 ukazało się 31 numerów tego kwartalnika. Od 1998 ukazywały się ponadto „Komunikaty Zarządu Głównego” (25 numerów) i „Zeszyty Łomżyńskie” (21 numerów), redagowane przez Oddział Łomżyński, a od roku 2006 nowy kwartalnik „Wiadomości Łomżyńskie” - 14 numerów.

W roku 2008 ukazała się 44. pozycja książkowa wydana przez Zarząd Główny TPZŁ. Po kilka pozycji wydały oddziały: warszawski, łomżyński oraz Drużyna Weteranów; łącznie - ponad 50 pozycji. To najwspanialsza forma odtwarzania i dokumentowania historii Ziemi Łomżyńskiej, to źródło informacji o ludziach i kulturze, obrzędach i zwyczajach, o pięknych i smutnych losach naszej Małej Ojczyzny.

Dzięki przychylności autorki projektów plastycznych - Teresy Adamowskiej, autorów wierszy oraz łomżyńskich drukarni od kilku lat na Święta Wielkanocne i Boże Narodzenie ukazują się karty „Alleluja Łomżyńskie” i „Betlejem Łomżyńskie” - nasze karty.

Z inicjatywy Towarzystwa powstał Społeczny Komitet Obchodów 200–lecia Zespołów Zabytkowych Cmentarzy Wyznaniowych w Łomży. Obchody tej rocznicy odbyły się w 2001 roku. Od 1984 roku organizujemy kwesty „Ratujemy Łomżyńskie Zabytki Cmentarne”. Każdorazowo zbieramy w granicach 30 tysięcy złotych. Do tej pory udało się odrestaurować ponad 120 nagrobków z funduszy pozyskanych z kwest, od konserwatora zabytków i Marszałka Województwa Podlaskiego. Wybrukowaliśmy dwie główne aleje ze środków Urzędu Miasta. Kwesty to ważne wydarzenia społeczne i edukacyjne, a ich podsumowania od kilku lat odbywają się w Teatrze Lalki i Aktora (wcześniej – w łomżyńskim studiu Polskiego Radia Białystok) i są zawsze ważnymi wydarzeniami kulturalnymi w mieście.

Od 2003 roku organizujemy przy wydatnej pomocy i z inicjatywy Oddziału Białostockiego TPZŁ konkurs na najlepszą pracę magisterską lub dyplomową podejmującą problematykę Ziemi Łomżyńskiej. Tym sposobem zebraliśmy ponad 50 prac, które w sposób badawczy i nowatorski omawiają podjęte problemy. Wzbogaciły one bibliotekę TPZŁ i tym samym są dostępne szerokiemu ogółowi zainteresowanych. Jury konkursu pracuje pod przewodnictwem prof. Adama Dobrońskiego, a uroczystości wręczania nagród odbywają się stale w gościnnym ratuszu.

Po raz jedenasty odbył się Ogólnopolski Turniej Mini Koszykówki Chłopców „Łomżyńska Zima” pod patronatem Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, organizowany przez Szkołę Podstawową Nr 9 w Łomży.

Zorganizowaliśmy trzy edycje konkursu recytatorskiego „Strofy znad Narwi” przy pomocy kierownika artystycznego Teatrzyku „Logos”. W konkursie tym recytator prezentuje utwór lokalnego poety. W 2008 roku były to wiersze Henryka Gały. Z Gminnym Ośrodkiem Kultury w Zbójnej i wójtem gminy współorganizujemy konkurs „Rozmaitości wielkanocne”, rozstrzygany w Niedziele Palmowe. Współpracujemy ze szkołami organizującymi otwarte konkursy wiedzy o Łomży i Ziemi Łomżyńskiej.

Zorganizowaliśmy 13 Zjazdów Wychowanków i Nauczycieli Szkól Ziemi Łomżyńskiej (gościmy chętnie sympatyków naszej ziemi). To wspaniała okazja do spotkań, dyskusji i emocjonalnych uniesień. Każdy z tych zjazdów był inny w treści, ale każdy też poszerzał wiedzę o historii regionu łomżyńskiego, jego urokach, pobudzał do wspomnień i pozostawiał trwały ślad w mieście – nie tylko materialny.

W roku 50-lecia Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej z rożnych stron Polski napłynęły zgłoszenia profesorów wywodzących się z Łomży lub w inny sposób związanych z Ziemią Łomżyńską do „Rady Profesorskiej Ziemi Łomżyńskiej”. Pragniemy, by dorobek naukowy członków Rady można było wykorzystać w dalszym rozwoju Ziemi oraz by powstała mała monografia ludzi nauki Ziemi Łomżyńskiej. Kolejnym wyzwaniem jest Słownik Biograficzny Łomży i Ziemi Łomżyńskiej.

Przed publicznością łomżyńską (i nie tylko) wystąpił 24 sierpnia 2008 r. Państwowy Zespół Pieśni i Tańca „Mazowsze”.

Zaprezentowane tu formy pracy nie obrazują pełnego wysiłku społecznikowskiej misji członków i ogniw Towarzystwa. To dobrze, że dzieje się bardzo dużo, o czym w szczegółach informujemy członków Towarzystwa w sprawozdaniach przygotowywanych co trzy lata przed Walnymi Zjazdami Delegatów. Są to materiały ogólnodostępne. Dorobek 50-lecia pracy Towarzystwa wymaga opracowań badawczych, do których zachęcamy.

Czy odpowiedziałem na wcześniej postawione pytanie? Nie mam wątpliwości, że pozostaliśmy wierni określonym w Statucie celom i zamysłom twórców Towarzystwa.

Chylę czoło przed Tymi, którzy odeszli, ale wielkim sercem i zaangażowaniem zapełnili najpiękniejsze karty naszego Towarzystwa.

Przy okazji jubileuszu pragnę serdecznie podziękować członkom Towarzystwa, jego sympatykom za trud, za trwanie, za miłość, jaką otaczają ten skrawek naszej Małej Ojczyzny – Ziemię Łomżyńską. To wartości, które budują autorytet w oczach społeczeństwa. Słowa pozdrowień kieruję do wszystkich mieszkańców Ziemi Łomżyńskiej i Łomżyniaków rozsianych po całym świecie.

Ziemia Łomżyńska jest bardzo ważna w naszym życiu, ale pamiętajmy, że i my jesteśmy jej potrzebni.

Zygmunt Zdanowicz